Barbara Kosmowska
"Buba" - tom I
"Buba. Sezon ogórkowy" - tom II
"Buba nie była ani ładna, ani brzydka. Ani też specjalnie wysoka, choć nazwać ją niską to nieporozumienie. Mogła się wydawać nazbyt gruba, ale tak naprawdę gruba nie była. Niektóre sprzedawczynie mówiły nawet do niej kruszynko, gdy mierzyła kolejną parę dżinsów. Bo Buba chodziła tylko w dżinsach. Jakby na świecie we wszystkich sklepach z ciuchami sprzedawano wyłącznie wycieruchy.
...Nieraz zastanawiała się, czy ktokolwiek z rodziny wie, jak naprawdę ma na imię. Na wszelki wypadek nie zadawała nikomu z bliskich tego kłopotliwego pytania. Zresztą co za różnica, jak brzmiało jej prawdziwe imię, skoro go w ogóle nie używano? Podobnie rzecz się miała z Buby nazwiskiem. Też kłopotliwym. Wiecznie ją pytano o matkę albo ojca. Czy ty, dziecinko, nie jesteś przypadkiem córką tej znanej pisarki? Albo: To twój tata prowadzi "Horyzonty nadziei"? Ten program o chorych na serce. A Buba wiedziała, że nie jest córką żadnym przypadkiem, tyle, że nie mówiła o tym głośno."
Tytułowa Buba to szesnastoletnia uczennica liceum, która żyje w cieniu swoich "sławnych" rodziców. Matka jest pisarką, a ojciec prezenterem programów telewizyjnych. Oboje są skupieni na swoich karierach. Ponieważ dziewczyna jest dzieckiem bezproblemowym, rodzice nie dostrzegają potrzeb i dylematów córki. Jak na swój wiek Buba ma dość nietypowe zainteresowania. Nie ciekawią jej kosmetyki, ciuchy, chłopcy... Lubi za to godzinami grać w karty ( w "ogóra" ) ze swoim dziadkiem Henrykiem, który poświęca wnuczce cały swój wolny czas.
Obydwa tomy ukazują świat nastolatków takim, jaki jest naprawdę - niepozbawiony problemów, trudnych relacji rodzinnych, nowych przyjaźni i znajomości, a także pierwszych miłości. Książki są wciągające, pełne humoru, zdecydowanie warte przeczytania.
"Buba" otrzymała I nagrodę w Konkursie "Uwierz w siłę wyobraźni" 2003 oraz Nominację Polskiej Sekcji IBBY do Nagrody Książki Roku.
