50-lecie szkoły
Dzieje Szkoły Podstawowej nr 3 w Przasnyszu otwiera poniedziałkowy poranek
11 września 1972 roku, kiedy odbyła się uroczysta inauguracja roku szkolnego 1972/1973.
Był to pierwszy rok szkolny w nowej przasnyskiej podstawówce, wybudowanej przy ulicy
Orlika 48 i wkrótce nazwanej potocznie przez mieszkańców miasta „Trójką”.
Dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 3 został mgr Zbigniew Sobieszczak.
W pierwszym roku nauki w szkole funkcjonowały 22 oddziały klas I – VIII, w których uczyło
się 612 uczniów, oraz jeden oddział przedszkolny. Od początku swojej działalności „Trójka”
ambitnie realizowała nowoczesne przedsięwzięcia pedagogiczne.
Uczniowie, podzieleni na trzy grupy wiekowe, nosili fartuszki szkolne określonego koloru:
„Paziowie” (klasy I – III) – czerwone,
„Giermkowie” (klasy IV – V) – niebieskie,
„Rycerze” (klasy VI – VIII) – zielone.
24 maja 1976 r. Szkoła Podstawowa nr 3 w Przasnyszu otrzymała imię Tadeusza
Kościuszki.
W 1981 r. budynek „Trójki” zyskał nowe, zachodnie skrzydło z ośmioma salami
lekcyjnymi, świetlicą i szatnią.
1 grudnia 1987 r. Szkoła Podstawowa nr 3 stała się członkiem Klubu Przodujących Szkół,
ogólnopolskiego stowarzyszenia skupiającego szkoły wyróżniające się poziomem kształcenia,
twórczymi inicjatywami oraz osiągnięciami edukacyjnymi i wychowawczymi.
W roku szkolnym 1990/1991, po dziewiętnastu latach kierowania „Trójką” dyrektor
Zbigniew Sobieszczak przeszedł na emeryturę. 19 września 1991 r. Rada Pedagogiczna
wybrała na dyrektora mgr. Zbigniewa Stanowskiego.
Zgodnie z Ustawą o systemie oświaty z 07.09.1991 r. z dniem 1 stycznia 1994 r.
prowadzenie Szkoły Podstawowej nr 3 w Przasnyszu przeszło do zadań samorządu
terytorialnego.
1 września 1999 r., na mocy reformy ustroju szkolnego, w Polsce rozpoczęły działalność
trzyletnie gimnazja. Przasnyska „Trójka” została przekształcona w Zespół Szkół nr 3,
w którego skład weszły Szkoła Podstawowa nr 3 (23 oddziały z 575 uczniami) oraz Publiczne
Gimnazjum nr 3 (5 oddziałów ze 123 uczniami). Dyrektorem Zespołu został mgr Zbigniew
Stanowski, który pełnił tę funkcję do czasu swego przejścia na emeryturę z końcem roku
szkolnego 2003/2004. Był to jednocześnie ostatni rok działalności Zespołu Szkół nr 3.
1 września 2004 r., po „wygaszeniu” oddziałów szkoły podstawowej, w gmachu „Trójki”
pozostało Publiczne Gimnazjum. Ster placówki przejął mgr Grzegorz Grabowski, wybrany na
dyrektora w drodze konkursu. W roku szkolnym 2004/2005 w 31 oddziałach gimnazjalnych
kształciło się 914 uczniów.
25 października 2005 r. Publiczne Gimnazjum w Przasnyszu zostało przyjęte przez
Krajowe Stowarzyszenie Pomocy Szkole do Klubu Przodujących Szkół.
14 października 2006 r. Publiczne Gimnazjum w Przasnyszu uroczyście przyjęło imię
Noblistów Polskich.
Rok szkolny 2007/2008 zapisał nową kartę w historii placówki przy ul. Orlika 48,
w której naukę rozpoczęła pierwsza klasa integracyjna. Odtąd zmieniła się też nazwa szkoły
na Publiczne Gimnazjum z Oddziałami Integracyjnymi im. Noblistów Polskich w Przasnyszu.
13 października 2009 r. szkoła odebrała Certyfikat ISO 9001, zaświadczający
o jakości kształcenia i wychowania młodzieży gimnazjalnej.
W roku szkolnym 2014/2015 baza lokalowa szkoły wzbogaciła się o nowoczesną halę
sportową. Oficjalne jej otwarcie nastąpiło 27 lutego 2015 r. a uroczystość zaszczycili swoją
obecnością przedstawiciele świata polityki, władz oświatowych i samorządu terytorialnego
oraz wybitni polscy sportowcy i olimpijczycy.
1 września 2016 r. szkoła przy ul. Orlika 48 otworzyła podwoje dla ostatniego rocznika
pierwszych klas gimnazjalnych.
Kolejna reforma systemu edukacji w Polsce, która weszła w życie 1 września 2017 r.,
sprawiła, że rok szkolny 2017/2018 rozpoczęliśmy jako Szkoła Podstawowa nr 3. Historia
„Trójki” zatoczyła koło. Dyrektorem szkoły został mgr Grzegorz Grabowski.
Dzień 19 czerwca roku 2019 zamknął dwie dekady działalności Publicznego Gimnazjum
z Oddziałami Integracyjnymi im. Noblistów Polskich w Przasnyszu. Tego dnia na uroczystej
akademii kończącej rok szkolny 2018/2019 pożegnaliśmy ostatnich absolwentów gimnazjum.
15 października 2021 r. odbyła się gala nadania Szkole Podstawowej nr 3 w Przasnyszu
imienia Tadeusza Kościuszki i Sztandaru Szkoły. „Trójka”, przyjąwszy imię starego patrona,
nawiązała do dawnej zaszczytnej historii szkoły, niejako zobowiązując się do jej
kontynuowania.
W roku szkolnym 2021/2022 w Szkole Podstawowej nr 3 im. Tadeusza Kościuszki
w Przasnyszu działało 26 oddziałów klas I – VIII, liczących łącznie 601 uczniów, oraz trzy
oddziały przedszkolne, do których uczęszczało 62 dzieci.
Uczniowie szkoły przy ulicy Orlika 48 w Przasnyszu w ciągu 50 lat jej funkcjonowania
osiągali wysokie lokaty w konkursach przedmiotowych, artystycznych i sportowych.
Dzięki wsparciu profesjonalnej kadry pedagogicznej rozwijali swoje pasje i zainteresowania
w licznych kołach naukowych, plastycznych, muzycznych i sportowych. Z zaangażowaniem
i chlubą kultywowali tradycje patriotyczne. We współpracy z firmami i organizacjami
zewnętrznymi, przede wszystkim ABB i Krajowym Stowarzyszeniem Pomocy Szkole,
realizowali ciekawe projekty edukacyjne, kulturalne i społeczne. W szkole prężnie działały
Rada Samorządu Uczniowskiego, Związek Harcerstwa Polskiego – III Szczep
im. Zdobywców Kosmosu, wolontariat. Istotnym elementem wychowania młodego pokolenia
i przygotowania go do dojrzałego życia obywatelskiego stały się spotkania uczniów
z parlamentarzystami RP i władzami samorządowymi w ramach projektu „Spring Day in
Europe”, cyklicznie realizowanego w naszej szkole od 2005 r. Ciekawym doświadczeniem
był zapoczątkowany w 2007 r. udział w programie „Comenius”. Współpraca podjęta
z Rednock Science School Dursley w Anglii, poza nawiązaniem przyjaznych relacji,
zaowocowała między innymi poznaniem kultury kraju partnerskiej szkoły oraz rozwojem
umiejętności lingwistycznych i kreatywności uczniów. Wyrazem wrażliwości i otwartości
naszej społeczności szkolnej był natychmiastowy odzew i ciepłe przyjęcie w murach „Trójki”
w 2022 r. grupy uczniów z ogarniętej wojną Ukrainy.
Złoty jubileusz szkoły przy ulicy Orlika 48 w Przasnyszu nie tylko skłania do refleksji nad
przeszłością i budzi serdeczne uczucia wobec ludzi związanych z tą niezwykłą placówką
oświatową, ale przede wszystkim napawa nadzieją na dobrą przyszłość jej obecnych
wychowanków.