Relaks z Biblioteką : Herbata z Szekspirem – zdjęcie z serii „Książka w obiektywie”.

Picie herbaty – czynność z pozoru prozaiczna – w angielskiej kulturze zajmuje miejsce wyjątkowe. To nie tylko
sam akt spożywania napoju, lecz rytuał, dla którego ważna jest cała otoczka: staranne przygotowanie naparu,
porcelanowe filiżanki, kruche ciasteczka i rozmowa o pogodzie.
Jak herbata dotarła do Anglii?
Herbata przybyła do Anglii na przełomie XVI i XVII wieku z Dalekiego Wschodu za sprawą kupca Thomasa
Garraway’a. Napój na angielski dwór wprowadziła natomiast Katarzyna Berganza, żona króla Karola II
Stuarta. Na początku pito herbatę z Chin, jednak potem Brytyjczycy postanowili sadzić herbatę na terytorium
Indii, jednej ze swoich kolonii. Dzięki posiadaniu wielu plantacji Anglia szybko stała się jednym z największych
herbacianych potentatów. Zaś największym graczem na rynku był Thomas Lipton, który pod koniec XIX wieku
zaczął skupować herbatę z cejlońskiej plantacji nadzorowanej przez Jamesa Taylora.
Tea time – skąd wziął się ten zwyczaj?
Tradycja picia popołudniowej herbaty – nazywana tea time, afternoon tea czy też five o’clock tea – według
legendy zaczęła kształtować się w Wielkiej Brytanii w XVIII wieku za sprawą Anny Marii Russel, księżny
Bedford. Wkrótce zwyczaj ten zaczęli naśladować inni arystokraci. W niższych kręgach społecznych picie
popołudniowej herbaty spopularyzowało się w czasie rewolucji przemysłowej. Zmęczeni robotnicy po powrocie
do domu otrzymywali oprócz herbaty bardziej pożywny posiłek, stąd też inna nazwa zwyczaju – high tea.
Dzisiaj five o’clock tea to niewielki posiłek, odpowiednik naszego podwieczorku, na który składają się: herbata,
ciastka – najlepiej herbatniki – albo lekkie kanapki.
Jak zaparzać herbatę po angielsku?
Mieszkańcy wysp to prawdziwi mistrzowie w zaparzaniu herbaty. Zgodnie z ich instrukcjami do parzenia
herbaty używa się tylko wrzątku, woda nie powinna być ani odrobinę wystudzona. Poczekajmy, aż liście
dobrze się zaparzą. Teraz przychodzi czas na gwóźdź programu, a mianowicie dolanie mleka, składnika
obowiązkowego, acz w niewielkiej ilości. Pomiędzy Brytyjczykami nadal trwają zacięte spory na temat
sposobu dodawania mleka do herbaty. Jedni głoszą, że herbata powinna zostać wlana pierwsza, inni mają
zgoła odmienne zdanie – najpierw gorące, białe mleko, potem mocny, ciemny napar.
.https://www.kandk.edu.pl/herbata-w-kulturze-angielskiej/
Czy Wiliam Szekspir - angielski poeta, dramaturg, aktor - żyjący w latach
1569 – 1616 pił herbatę ?
Tego nie wiemy, ale Ty herbatę z Szekspirem zawsze możesz wypić .
NA GÓRĘ